De Club
 

Opgericht in 1974 door de fam. Beentjes (destijds uitbaters van Café de Ruif).

Krantenbericht 31-05-2014

TUITJENHORN - Leden, vrienden en bekenden van De Ruif hebben 14 juni voldoende aanleiding om nog eens uitgebreid terug te kijken. In de veertig jaar dat de zaalvoetbalclub inmiddels meedraait was het niveau immers nog nooit zo hoog.

 Met twee titels op rij loodste de eminente coach Ike Bleeker het gezelschap, zeg maar Nick Burger en zijn begeleidingsband, naar de eerste divisie. Het voorportaal van de hoogste zaalvoetbalgraad in Nederland. ,,En nog steeds op basis van de gezelligheid, die bij ons altijd voorop heeft gestaan’’, zegt voorzitter Henk de Boer. Eén van de voormalige uitbaters van de horecagelegenheid die zijn naam aan het sportieve gezelschap leende zit al vijftien jaar in het bestuur. Omdat hij als geldschieter benieuwd was naar het rendement van zijn vrijgevigheid maar ook de verantwoordelijkheid daarvoor wilde nemen. En, ondersteund door Rick Blokdijk en Job Masteling namens de reüniecommissie die verder uit Bas Kaandorp, Cor Zutt en Marco Burger bestaat, wegwijzer door het landschap waar zijn club inmiddels in een vooraanstaande buurt moet worden gezocht.

Het nieuwe vlaggenschip van het huidige regionale zaalvoetbal werd in 1974 opgericht door Jaap en Ans Beentjes die toen in De Ruif zaten. ,,Jan van Musscher was de eerste secretaris. Vooral omdat hij kon typen.’’ De basis was meteen duidelijk. ,,Een stabiele spelersgroep. Het liefst uit de buurt. Dirkshorn en Waarland, verder zijn we nooit gegaan. En geen types die van club naar club hopten. Belangrijk was ook dat er aandacht is voor jeugd.’’

Zo was het en zo bleef het. Terwijl buurtclubs als ’t Roer, dat later FC Harenkarspel werd voor het fuseerde met De Ruif, Pandora en De Klok, tegenwoordig VIOS, kwamen en weer omvielen, hield De Ruif zich vier decennia staande. ,,Een korte periode heeft de club wel Dego Stars geheten. Omdat de toenmalige uitbater er niets in zag. Cleem van Straten heeft De Ruif weer opgepikt en daarna is die naam ook onder Jaap Zutt, Leo de Pee, Henk de Boer, Cees Zwart en tegenwoordig Hylke Dekker nooit meer verdwenen.’’

Net zo min als de gezelligheid. Coach Bleeker is ook zo’n voormalige kastelein. Hij trad zes jaar geleden aan en nam de formatie vanuit de tweede klasse mee naar volgend seizoen de eerste divisie. En weet nog dat innemen aanvankelijk zeker zo belangrijk was als de bal aannemen. Zaken die tegenwoordig genuanceerder met elkaar worden gecombineerd. Zoals ook de organisatie van de reünie de klimaatsverandering van dichtbij heeft meegemaakt. ,,Deze ploeg ging en gaat voor elkaar door het vuur. Dat veranderde niet toen het collectief op een steeds hoger podium actief werd.’’

Ook de achterban pikte het op. ,,Zaalvoetbal leeft in Tuitjenhorn. Kijk maar naar de belangstellig voor onze thuiswedstrijden. Dat slaat weer over op de jeugdteams. We hebben er drie volgend seizoen. En bekijken de mogelijkheid om ze te laten trainen. Verder zijn er zeven seniorenploegen. Het tweede gaat ook in de KNVB competitie spelen. Nee, geen dames. Wel met elkaar zo’n honderd leden. Ongekend.